Hoe kom ik daar nou weer op..

Awel – een poosje geleden was ik in het huis van Lieve Goris, Mieke Antheunis  en Karolien Maes.. en ‘toevallig’ kwam Carola - een Chileense elder op grootmoeders wijze – daar een ceremonie geven.. ook weer ‘toevallig’ kon ik van haar een heling krijgen – in het huis woont een schattig en bijzonder jongetje van twee jaar  – Eiïssa - waar ik leuk mee overeen kom.. hoewel hij mij af en toe publiekelijk in verlegenheid brengt  door mij bv een cola zuiper te noemen..hmpff.. de waarheid komt uit een kindermond..

 Zijn moeder Karolien wist mij te vertellen dat de kinderfilmpjes van tegenwoordig niet om aan te zien zijn –ge krijgt er acute epilepsie van..en ik dacht ‘misschien moet ik eens een filmpje voor dat mannetje maken’..

En tijdens de heling van Carola kwam de naam Coucou in mij op.. coucou deed mijn grootmoeder ook tegen mij.. ‘(waarschijnlijk doen alle grootmoeders dat) ...het voelde als een knipoog van mijn grootmoeder..om wie  ik al jaren schuldgevoel heb omdat we haar aan haar lot overlieten in een home - ik was te depressief om haar Alzheimer aan te kunnen..

1 filmpje werden er drie en er komen er meer... Concept van de filmpjes – ik en nog wat anderen doen coucou – met hoog Teletubbie gehalte - en aan het einde van de filmpjes doet ook een elder coucou – om aan te geven dat coucou helemaal ok en amusant is.. en dus niet gek – gekte is destructief doen– naar jezelf en anderen – coucou is plezant..

de filmpjes duren gemiddeld drie minuten - dus geen overbelasting van de aandachtspanne van de kleine kijker en de muziek zorgt ervoor dat ze geen acute  adhd krijgen..